ضد یخ بتن مسلح فاقد یون کلر با تسریع واکنش هیدراتاسیون سیمان و تولید حرارت بیشتر به دلیل گرمازا بودن این واکنش از یخ زدگی بتن در یخبندان جلوگیری می کند و روی دمای انجماد آب تاثیر نمی گذارد و عملکرد ضدیخ بتن مسلح با ضد یخ ماشین که در واقع دمای انجماد آب را کاهش می دهد متفاوت می باشد. پس عملکرد ضد یخ بتن مسلح را مشابه با زودگیر کننده بتن و مطابق با استاندارد ملی ایران ISIRI 2930-2 جدول 6 باید بررسی گردد.
ژل میکروسیلیس بتن به عنوان یک افزودنی بتن پرمصرف در صنعت بتن ایران با توجه به اینکه حاوی 40 تا 50 درصد پودر میکروسیلیس درفرمولاسیون خود می باشد طبق تجربیات پروژه ای و آزمایشگاهی باید حداقل 6 تا 10 درصد وزن مواد سیمانی در بتن مصرف گردد. البته باید توجه داشت که اگر با اضافه کردن ژل میکروسیلیس به بتن روانی لازم بتن تامین نشد برای افزایش اسلامپ بتن باید از فوق روان کننده بتن مناسب و سازگار با ژل میکروسیلیس بتن یا دوغاب میکروسیلیس بتن در کنار ژل میکروسیلیس استفاده گردد و همچنین در درصدهای مصرف بالای ژل میکروسیلیس در بتن باید توجه داشت که روان کنندگی ژل میکروسیلیس برای بتن مورد نظر مناسب باشد و بتن دچار جداشدگی و آب انداختگی نگردد.
استفاده از ژل میکروسیلیس الیاف دار بتن با توجه به کنترل ترک سطحی بتن برای استفاده به منظور آب بندی بتن گزینه مناسب تری می باشد.
درحالت کلی باید به این موضوع توجه کنیم که آب بندی بتن و کاهش نفوذپذیری آب در آن با مقوله کاهش نفوذپذیری یون های خورنده مانند کلردارای مکانیسم انتقال متفاوتی می باشد و جایی که نیاز به افزایش مقاومت در برابر خوردگی و نفوذ یون کلر یا سولفات به بتن می باشد باید از ژل میکروسیلیس بتن یا دوغاب میکروسیلیس بتن به میزان حداقل 10 تا 12 درصد مصرف گردد و نسبت آب به سیمان بتن نیز باید کمتر از 0.4 باشد تا بتن مقاوم در برابر نفوذ املاح خورنده داشته باشیم.
برای آب بندی حجمی بتن افزودنی های بتن مختلفی مانند ژل میکروسیلیس الیافدار، دوغاب میکروسیلیس، افزودنی کریستالی حجمی بتن، لاتکس ها (افزودنی آب بند مایع بتن)، فیلرهای آبگریز (آب بندهای پودری آبگریز بتن)، انواع پوزولان، انواع فوق روان کننده بتن و ابر روان کننده های کربوکسیلاتی بتن و … می تواند استفاده گردد.
استفاده از ژل میکروسیلیس الیاف دار بتن با توجه به کنترل ترک سطحی بتن برای استفاده به منظور آب بندی بتن گزینه مناسب تری می باشد.
درحالت کلی باید به این موضوع توجه کنیم که آب بندی بتن و کاهش نفوذپذیری آب در آن با مقوله کاهش نفوذپذیری یون های خورنده مانند کلردارای مکانیسم انتقال متفاوتی می باشد و جایی که نیاز به افزایش مقاومت در برابر خوردگی و نفوذ یون کلر یا سولفات به بتن می باشد باید از ژل میکروسیلیس بتن یا دوغاب میکروسیلیس بتن به میزان حداقل 10 تا 12 درصد مصرف گردد و نسبت آب به سیمان بتن نیز باید کمتر از 0.4 باشد تا بتن مقاوم در برابر نفوذ املاح خورنده داشته باشیم.
برای آب بندی حجمی بتن افزودنی های بتن مختلفی مانند ژل میکروسیلیس الیافدار، دوغاب میکروسیلیس، افزودنی کریستالی حجمی بتن، لاتکس ها (افزودنی آب بند مایع بتن)، فیلرهای آبگریز (آب بندهای پودری آبگریز بتن)، انواع پوزولان، انواع فوق روان کننده بتن و ابر روان کننده های کربوکسیلاتی بتن و … می تواند استفاده گردد.
با توجه به مقاومت پایین گروت سیمانی در برابر بار دینامیکی به دلیل مقاومت خمشی پایین (حدودا 15 درصد مقاومت فشاری گروت سیمانی) و مقاومت چسبندگی اجرای گروت سیمانی (حدودا 3.5 مگاپاسکال) بهتر است از گروت اپوکسی برای پرکردن زیر صفحه ماشین آلات با بار دینامیکی بالا استفاده گردد. البته گروت سیمانی با توجه به تنش های خمشی و برشی بار وارده برای بارهای دینامیکی کم با توجه به مشخصات گروت سیمانی قابلیت استفاده دارد.
با توجه به اینکه مقاومت بتن به شرایط مختلفی وابسته می باشد مانند آب به سیمان، کیورینگ مناسب، عیار سیمانی، نوع سنگدانه ها و … در صورتیکه همه شرایط مختلف و استانداردهای مربوط رعایت گردد، با کاهش نسبت آب به سیمان توسط این ابر روان کننده های کربوکسیلاتی به طور معمول افزایش مقاومت را شاهد خواهیم بود. البته باید به هوازایی افزودنی نیز توجه گردد و با هوازایی زیاد افزودنی ممکن است مقاومت کاهش پیدا کرده و یا میزان افزایش مورد انتظار حاصل نگردد. همچنین درشرایط آب به سیمان برابر استفاده از ابر روان کننده کربوکسیلاتی می تواند با پخش کنندگی بالای خمیر سیمان در بتن مقاومت فشاری را تا حدی افزایش دهد.
استفاده از این محصولات در کنار فوق روان کننده های با پایه های مختلف باید آزمایش گردد تا تداخل منفی با یکدیگر نداشته باشند. این شرکت آزمایشات لازم را انجام داده و بهترین پیشنهاد را ارائه خواهد کرد. استفاده از این محصول در کنار محصولات حاوی نیترات کلسیم و کلرید کلسیم مجاز نمی باشد.
از آب بند کننده های کریستالی حجمی با توجه به عملکردشان روی جذب سطحی بتن تاثیر کمی دارند و بیشتر در نفوذ آب تحت فشار تاثیرگذار هستند. برای نم بندی باید از مواد نم بند و یا از کریستال کننده ای که خاصیت نم بندی نیز دارد استفاده گردد.
با توجه به اینکه روغن قالب پایه آب در گرمای شدید سطح قالب به سرعت خشک شده و لایه تشکیل شده ضعیف می گردد باید از روغن قالب پایه حلال آلی استفاده گردد.
خیر، گروت ها فاقد مواد چسباننده (لاتکس) بوده و معمولا دارای سنگدانه ای بزرگتر از 2 میلیمتر می باشند. همچنین مواد منبسط کننده در شرایط غیر محصور می تواند باعث ترک حاصل از انبساط زیاد ملات گردد. طبق آیین نامه ACI ملات ترمیمی برای کارهای سازه ای باید چسبندگی حداقل 1 مگاپاسکال به بتن پایه داشته باشد.
خیر، باید با نسبت مشخص طبق مشخصات فنی چسب بتن مورد نظر یک دوغاب سیمان حاوی چسب ساخته و سپس دوغاب روی سطح اجرا گردد.
روش اجرا محصول شامل اشباع بودن سطح زیر کار، اجرای هر لایه با ضخامت کمتر از 1 میلیمتر و کیورینگ تا 48 ساعت بعد از اجرا می تواند از ترک خوردگی جلوگیری کند. همچنین اضافه کردن هر ماده ای مانند سیمان و … نیز می تواند عامل ترک خوردگی باشد. درضمن ملاتی که در حین اجرا سفت شده دوباره با آب رقیق نگردد.
واتراستاپ مربوطه قابل اجرا نیست و به دلیل نور خورشید کاملا خاصیت عملکردی خود را از دست داده است. باید در جلو آن و سمت آب واتراستاپ هیدروفیلی منبسط شونده استفاده گردد و سپس بتن ریزی مقطع انجام گردد. روش دیگر قراردادن شیلنگ تزریق در مقطع مربوطه می باشد و بعد از اتمام بتن ریزی، رزین پلی یورتان در درز مربوطه تزریق گردد.