پیشرفت فناوری در سال‌های اخیر تحولی چشم‌گیر در صنعت ساختمان‌سازی ایجاد کرده است. در نتیجه‌ی این تحول، بسیاری از مصالح سنتی که سال‌ها در پروژه‌های عمرانی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، جای خود را به مصالح نوین داده‌اند؛ مصالحی که با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته، نه‌تنها عملکرد بهتر و دوام بیشتری دارند، بلکه بسیاری از مشکلات و محدودیت‌های متریال‌های قدیمی را نیز برطرف کرده‌اند. مصالح نوین ساخت، علاوه‌بر افزایش کارایی و ایمنی، در حوزه‌هایی همچون کاهش مصرف انرژی، سازگاری با محیط‌زیست و سهولت اجرا نیز نقش چشمگیری ایفا می‌کنند. در این مقاله، به معرفی برخی از مهم‌ترین مصالح نوین ساختمانی می‌پردازیم که در پروژه‌های مدرن، کاربرد فراوانی پیدا کرده‌اند.

ابرروان‌کننده‌ها (Superplasticizers) نسل پیشرفته‌ای از افزودنی‌های بتن هستند که با کاهش شدید نسبت آب به سیمان، باعث افزایش روانی بتن بدون کاهش مقاومت می‌شوند. مقدار مصرف این افزودنی‌ها، یکی از عوامل حیاتی در تعیین عملکرد نهایی بتن است. ابر روان کننده ها معمولا بر پایه پلیمرهایی چون پلی کربوکسیلیک اترمی‌باشند. تفاوتی میان انواع ابر روان کننده ها( N520 , N510 و محصول N530) وجود دارد.

در دنیای امروز ساخت‌وساز، نیاز به افزایش سرعت اجرا، بهبود کیفیت اتصالات و کاهش مصرف مصالح بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. یکی از نوآوری‌های موثر در این مسیر، اتصال مکانیکی میلگردها با استفاده از کوپلر است. این روش با حذف معایب سنتی مانند وصله اورلپ، راه‌حلی مطمئن و مهندسی برای انتقال بار در سازه‌های بتن‌آرمه ارائه می‌دهد. در این مقاله، به بررسی عملکرد، انواع، مزایا و نکات اجرایی کوپلر میلگرد خواهیم پرداخت.

درک تفاوت وال پست نوار الیافی و وال پست میلگرد بستر در مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای امری حائز اهمیت است، چرا که خرابی این اجزا در هنگام زلزله خسارات مالی و جانی فراوانی به همراه دارد. 

برای مقاوم سازی سازه ها روش های متفاوتی وجود دارد،که یکی از آنها میلگرد بستر است.میلگرد بستر برای بهبود عملکرد ساختار دیوارهای بنایی شده یا مقاومت اضافی در برابر بارهای جانبی استفاده می شود.

روش نوین مهار لرزه ای دیوارها، مسلح کردن آنها با وال پست(FRP)می باشد.دراین روش خمش دیوار در راستای قائم بوده و نیازی به نصب وادار (وال پست فلزی) نبوده و محدودیتی در طول دیوار وجود ندارد.