خرابی بتن

خرابی بتن ممکن است توسّط علل گوناگونی ایجاد شود.وجود عواملی نظیر شیوه های طراحی، ساخت و شرایط محیطی که سازه در معرض آنها قرار می گیرد منجر به تخریب بتن می شود.

این امر سبب ایجاد مشکلات فراوانی در بحث های زیبایی شناسی، عملکردی و یا ساختاری سازه خواهد شد.انواع خرابی بتن را میتوان به دو گروه شیمیایی و فیزیکی تقسیم نمود.

خرابی شیمیایی بتن:

عوامل ایجاد خرابی شیمیایی در بتن، سه عامل حرارت، اکسیژن و رطوبت هستند؛ که مهمترین آنها اکسیژن و رطوبت هستند.خرابی های شیمیایی را میتوان به شکل زیر تقسیم بندی نمود.

کربناتی شدن:

این پدیده به علت از بین رفتن لایه محافظ میلگردها و قطعات فلزی جاگذاری شده در بتن، در اثر کاهش قلیاییت محیط خمیر سیمان شروع‌شده و در حضور اکسیژن و آب موجب زنگ زدن و خوردگی پیش‌رونده در فولادها میشود. زنگ زدن فولادها، طبله کردن، ترک خوردن و سرانجام خُرد شدن بتن روی آن‌ها را به همراه دارد.

خوردگی کلریدی:

این پدیده به دلیل وجود یون کلرید در مجاورت آرماتورها و اقلام فلزی جاگذاری شده در اثر نفوذ آن از محیط مجاور و یا آلودگی مواد تشکیل‌دهنده بتن ایجاد میشود. خوردگی کلریدی با افزایش غلظت یون های کلرید و رسیدن به حد بحرانی میتواند آغاز شود و در صورت حضور رطوبت و اکسیژن ادامه یابد.

واکنش قلیایی و کربناتی سنگ دانه ها:

این پدیده در اثر واکنش قلیایی سیمان با کانی های واکنش زا در سنگ‌دانه‌ها ایجاد میشود و نتیجه آن ایجاد انبساط در حدفاصل خمیر سیمان و سنگ‌دانه‌ها میباشد. این پدیده در درازمدت ترک‌خوردگی‌هایی در درون بتن ایجاد مینماید و سرانجام موجب متلاشی شدن آن میشود.

تخریب سولفاتی:

این پدیده به علت نفوذ یونهای سولفات موجود در آب یا خاک مجاور بتن و افزایش مقدار مواد منبسط شونده در آن ایجاد میشود. در ادامه این روند، به‌تدریج باعث فروپاشی سطح بتن و گسترش آن به سمت داخل میشود. وجود مقادیر بیش‌ازحد یون های سولفات در اجزای تشکیل‌دهنده بتن نیز ممکن است در شرایط خاص منجر به ایجاد این پدیده شود.

خرابی فیزیکی بتن

رویارویی با چرخه های یخ زدن و آب شدن(چرخه ذوب و یخبندان):

این پدیده براثر چرخه های یخ زدن و آب شدن در سطح بتن و ایجاد ترک خوردگی در آن ظاهرشده و به تدریج موجب انبساط پیشرونده و فروپاشی آن می شود. این آسیب وقتی به‌صورت جدی بروز میکند که درجه اشباع منافذ بتن از ۸۰ درصد بیشتر باشد. یخ زدن بتن با درجه اشباع کمتر از ۸۰ درصد، در عمل تنش های مخرب چندانی را به وجود نمی آورد. درصورتی‌که نمک های یخ زدا در آب مجاور سطح بتن باشد، اثرات مخرب آن در یخبندان و آب شدن های پی‌درپی به‌مراتب بیشتر خواهد بود و پوسته‌پوسته شدن را در پی خواهد داشت. درصورتی‌که این نمک‌ها حاوی کلرید باشند، ممکن است همزمان خوردگی میلگردها را نیز به وجود آورند. چرخه های یخ زدن و آب شدن در بتن می تواند منجر به ترک خوردگی و فروپاشی بتن شود.

سایش:

این پدیده در اثر عبور وسایل نقلیه و یا حرکت آب حاوی ذرات ریز بر روی سطح بتن و یا وزش بادهای حاوی ذرات ریز ساینده شروع‌شده و سرانجام با جدا شدن ذرات از روی سطح بتن موجب خرابی آن میشود. به تنهایی که در معرض عوامل سایشی قرار میگیرند باید با انجام تمهیدات لازم، مقاومت موردنیاز را برای دوام در برابر آن را، دارا باشند.

خلاء زایی (حفره زایی)سطح بتن

پدیده حفره‌زایی یا خلأ زایی در اثر سرعت زیاد آب یا برخورد آب به موانع ایجاد میشود. قلوه‌کن شدن سطح بتن به دلیل ایجاد خلأ یا کاهش فشار ناشی از سرعت آب به وجود می آید؛ که نمیتوان سایش یا فرسایش را بدان اطلاق نمود. استفاده از بتن با مقاومت فشاری بالا و به کار بردن سنگ‌دانه‌هایی با قطر حداکثر ۲۰ میلی‌متر تا حدی بتن را در برابر خلأ زایی مقاوم میکند.

محصولات و مطالب مرتبط :